เจ้าจอมสมบูรณ์ ท.จ.ในรัชกาลที่ 5 เกิดที่บ้านตำบลถนนสำเพ็ง กรุงเทพมหานคร เมื่อ ณ วันที่ 18 พฤษภาคม พ.ศ. 2420 บิดาของท่านคือ นายซุ้ย มันประเสริฐ (2404-2470) มารดาคือ ท่านบุญมา สกุลของท่านนั้นสืบมาแต่ ท่านหมื่นประเสริฐ หรือ เจ้าสัวมัน นายอากรในรัชกาลที่ 3 นามสกุลนี้จึงได้รับพระราชทานพระมหากรุณาพระราชทานว่า"มันประเสริฐ" ท่านเจ้าจอมมีน้องร่วมมารดา 4 คน ร่วมบิดาอีก 4 คน ถึงแก่กรรมครั้งยังเยาว์เกือบทุกคน คงมีชีวิตจนโตอยู่เพียงคนเดียว ชื่อ นายใหม่ มันประเสริฐ แต่ก็ถึงแก่กรรมไปก่อนท่านเช่นกัน
เมื่อท่านมีอายุพอสมควร บิดาจึงส่งเข้าไปอยู่ในพระบรมมหาราชวัง ในที่สุดทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯให้เป็นเจ้าจอม รับราชการใกล้ชิดพระยุคลบาท มาตลอดทั้งในพระบรมมหาราชวัง และพระราชวังสวนดุสิต ท่านรับราชการมาจนสิ้นรัชกาลที่ 5 จึงกราบถวายบังคมทูลลาออกมาพักอยู่บ้านเดิมในสำเพ็ง แต่ยังคงเข้าเฝ้าพระวิมาดาเธอกรมพระสุทธาสินีนาฎ ที่พระราชวังสวนสุนันทาโดยตลอด จนสิ้นพระชนม์ ในปี พ.ศ. 2472
ตลอดชีวิตของท่านเจ้าจอมกอปรไปด้วยการบุญและความกตัญญู ที่สำคัญที่สุด คือ ได้ดูแลบิดาซึ่งป่วยเป็นเส้นประสาทพิการ เพราะตกภูเขาคราวตามเสด็จรัชกาลที่ 5 ประพาสเกาะช้าง เมื่ออายุ 22 จนท่านบิดาถึงแก่กรรม เมื่ออายุ 67 ปี ใน พ.ศ. 2470
ตลอดชีวิตยังได้พยายามแสวงหาความรู้ใส่ตัวเสมอ เช่น ในปี พ.ศ. 2499 อายุ 80 ปี ได้เดินทางโดยเครื่องบินไปเที่ยวยังประเทศญี่ปุ่น ฮ่องกง และมาเก๊า กับนายกระสินธุ์ มันประเสริฐ ผู้เป็นบุตรบุญธรรม และครั้งหลังสุดก่อนอนิจกรรม ยังได้เดินทางไปเที่ยวทัศนาจรล่องแก่งเชียงใหม่ กับคณะของคุรุสภา
ท่านได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์สูงสุด คือ ทุติยจุลจอมเกล้า ในปี พ.ศ. 2500 ต่อมาในเดือนกันยายน พ.ศ. 2501 จึงเริ่มป่วยด้วยเบาหวานกำเริบ และถึงอนิจกรรมเมื่อเวลา 20.45 น. ของวันที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2501 สิริอายุได้ 82 ปี
อ่านบทความฉบับสมบูรณ์ได้ที่ http://th.wikipedia.org/wiki/เจ้าจอมสมบูรณ์_ในรัชกาลที่_5